Wystawa:
26.10.2017 — 10.12.2017
Wernisaż: 25.10.2017, godz. 18:00
Miejsce: Państwowa Galeria Sztuki, Plac zdrojowy 2, Sopot
Wystawa artystów polonijnych z Grodzieńszczyzny
Ekspozycja czynna : 26.10-10.12.2017 r., od wtorku do niedzieli, godz. 11:00 – 19:00
Artyści:
Dmitrij Bułdakow
Igor Pieszechonow-Mickiewicz
Rusłan Chilimonczik
Giennadij Picko
Andrzej Filipowicz
Wacław Romaszko
Piotr Januszkiewicz
Alex Sporski
Stanisław Kuźmar
Wacław Sporski
Yauheni Dudarau
Traktując sztukę jako umiejętność tworzenia nowego, bez najmniejszej wątpliwości oddajemy prawo artystom do tworzenia własnego świata, zbudowanego na indywidualnych chęciach. Iluzje, które pojawiają się na obrazach, są wynikiem uświadomienia własnych pomysłów i terenu kulturalnego otaczającego świata. Istnieje jeszcze jedna bezsprzeczna strona, która charakteryzuje każdą twórczość – wpływanie na postrzeganie widza. Otwarta lub starannie schowana, mocna lub prawie niewidoczna pod maską indywidualności i introwertyczności artysty. Ten wpływ zawsze istnieje i przejawia się w rozstawionych akcentach na niezwykłych i rozmaitych zjawiskach rzeczywistości. Sposoby oddziaływania też są różnie – od wyraźnego, faktycznie fotograficznego odbicia rzeczywistości, z budowaniem dokładnych minimalistycznych kompozycji do skomplikowanych obszarów, bogatych w liczne niuanse i szczegóły. Powodując powstanie skojarzeń i domysłów artysta bezpośrednio wpływa na świadomość widza, włączając go do swojego kodu kulturowego i odwracając go twarzą do faktów otaczającego świata. Zagłębiając się w fantazje
i skupiając się na poszczególnych momentach, artysta uruchamia mechanizm transformacji:
zobaczyć – zrozumieć – zmienić. Wektor i siła zmian mogą być różne. Mogą zwrócić uwagę, zaskoczyć, wywołać emocje, ale również – przyjąć inny punkt widzenia (nie tylko wiedzieć, ale
i działać), zmieniać realny świat.
Prezentowane na wystawie prace artystów z Grodzieńszczyzny, koncentrują uwagę na różnych poziomach ludzkiego bytu – od zmysłowo-cielesnego, wywołującego przewidywalne reakcje widza do emocjonalnie-nieświadomego, nakierowanego na asocjacyjną symboliczną indywidualną percepcję.
Rusłan Chilimonczik specjalizuje się w fotografii reklamowej, modelarskiej i portretowej. Stanisław Kuźmar – jego twórczość charakteryzuje impresjonistyczne postrzeganie świata. Wacław Sporski od 1983 roku prowadzi działalność wystawową – świat jego obrazów jest urozmaicony i złożony, ale zawsze jest wyraźnie kolorowy. Jego syn – Alex Sporski, poszukując własną drogą, zwraca się w kierunku podstawowych wartości. Dmitrij Bułdakow jest wybitnym przedstawicielem artystycznego kierunku ekspresjonizm, pop-art i neo-pop. W kręgu zainteresowań znajduje się – wizualizacja twarzy ludzi, zarówno wymyślonych, jak i realnie istniejących, naturę obnażoną, obiekty kultury popularnej. Igor Pieszechonow od 1988 roku działa jako fotograf zawodowy, jest autorem słynnych albumów widokowych. Andrzej Filipowicz zaangażowany w malarstwie sztalugowym łączący różne materiały i konwencje. Artysta nie ogranicza się jedynie do malarstwa. Ma również ciekawe osiągnięcia w dziedzinie fotografii i grafice. Twórczość Piotra Januszkiewicza jest bardzo zróżnicowana – od witraży i mozaik poprzez grafikę do malarstwa. Często to głęboka autorska interpretacja wizerunku Matki Bożej, odkrywanie tajemniczej Pani albo zadumanych zakochanych, techniką przypominające starożytne freski. Giennadij Picko od 1991 roku zajmuje się malarstwem, w kręgu jego zainteresowań – liryczne odzwierciedlenie ludzkiego świata – od pejzażu, martwej natury do tematu wiecznego – stosunki pomiędzy mężczyzną a kobietą.
Od sarkazmu do liryzmu – są to granice ekspozycji, celem której jest nie tyle znajomość twórczości artystów z Grodzieńszczyzny ile okazja do refleksji i zmiany.
Wystawa ma jeszcze jeden ważny, charytatywny kierunek – pieniądze zebrane podczas akcji zostaną przeznaczone na Hospicjum Dziecka w Grodnie. Od lat zaistniała z inicjatywy Genadiusza Picko tradycja w polonijnym środowisku artystycznym na Białorusi, które zgodnie wyznaje pogląd, że sztuka może i powinna służyć wyższemu dobru. I potrafią dać temu wyraz. Bo jeżeli sztuka zmienia ludzi, a ludzie zmieniają świat, to sztuka zmienia rzeczywistość. Tą akcją, całkiem materialną i niezbędną, artyści starają się podkreślić, że zmiany rzeczywistości mogą mieć całkiem konkretny i namacalny charakter.
Natalia Pavlenko