Stanisław Teisseyre – wystawa

Monograficzną wystawą dzieł Stanisława Teisseyra (1905-1988), jednego z ważniejszych malarzy polskich drugiej połowy XX wieku, Muzeum Sopotu kontynuuje cykl prezentacji twórczości artystów związanych ze środowiskiem sopockim. Wcześniej eksponowano prace: Józefy Wnukowej, Artura Nachta-Samborskiego, Juliusza Studnickiego oraz Hanny Żuławskiej.

Celem serii jest pokazanie historii powstania Państwowej Szkoły Sztuk Plastycznych w Gdańsku, której pierwsza siedziba mieściła się w Sopocie przy ulicy Obrońców Westerplatte 24, jej wybitnych nauczycieli-artystów w oparciu o materiały archiwalne oraz wybrane działa artystów. Nie mniej ważne jest podkreślenie roli Sopotu i związanych z nim środowisk artystycznych w tworzeniu zalążków życia artystycznego i kulturalnego w pierwszych powojennych latach w Polsce.

Stanisław Teisseyre związany był z Sopotem od 1950 r., wówczas rozpoczął zajęcia na tutejszej PWSSP. Objął on na uczelni pracownię malarstwa, prowadzoną wcześniej przez Artura Nachta-Samborskiego, który z kolei, po przyjęciu propozycji pracy z warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, wyjechał do stolicy. Równocześnie Teisseyre, mający olbrzymie zdolności organizacyjne, mianowany został w 1950 r. prorektorem PWSSP, a już rok później otrzymał funkcję rektora uczelni. Posadę tę sprawował do 1962 r. Teisseyre przybył do Sopotu w trudnym dla szkoły okresie, kiedy oprócz Nachta-Samborskiego także kilku znaczących profesorów w przeciągu kilku lat przeniosło się do Warszawy, byli to m.in.: Marian Wnuk, Aleksander Kobzdej, Janusz Strzałecki czy Jan Wodyński. Dużym wyzwaniem dla artysty była także reforma szkolnictwa artystycznego, wprowadzona w Polsce od 1949 r., która uznawała socrealizm jako jedyną metodę twórczą. Na uczelni pozostali jej główni założyciele, zasłużeni w środowisku artystycznym artyści, tacy jak: Juliusz Studnicki, Krystyna Łada Studnicka, Jacek Żuławski, Hanna Żuławska, Józefa Wnukowa, których sukcesy na socrealistycznych wystawach, a także odmienność stylistyczna spowodowały, że grupę artystów zaczęto nazywać „szkołą sopocką”.

Na ekspozycji prezentowana będzie bogata i różnorodna spuścizna Stanisława Teisseyra (akwarele, gwasze, rysunki, malarstwo olejne sztalugowe oraz malarstwo monumentalne) z niemal każdego okresu twórczości. Większość prac pochodzi ze zbiorów muzealnych: Muzeum Narodowego w Gdańsku, Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Narodowego w Poznaniu, Muzeum Narodowego w Kielcach, Muzeum Zamoyskich w Kozłowce, Zachęty – Narodowej Galerii Sztuki, Biura Wystaw Artystycznych w Olsztynie, pozostałe dzieła wypożyczono ze zbiorów instytucji artystycznych: Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku oraz Uniwersytetu Artystycznego Poznaniu. Cześć obrazów wypożyczonych zostanie ze zbiorów prywatnych, podobnie jak fotografie i dokumenty związane z działalnością artysty.

Kurator wystawy: Andrzej Zagrobelny

Aranżacja wystawy: Barbara i Aleksander Widyńscy

źródło: www.asp.gda.pl/