Projekt LABORATORIUM RESEARCH

Wystawa: 20.02.2017 — 04.03.2017

Miejsce: Gdańska Galeria Miejska 2, ul. Powroźnicza 13/15

Zapraszamy na drugą odsłonę projektu Laboratorium Research!
Kolektyw: pisze/mówi/robi

28.02, wtorek godz. 10.00 – 14.00: warsztaty Obraz jako efekt. Obraz jako afekt, kolektyw: pisze/ mówi/robi

02.03, czwartek godz. 19.00 – rozmowa Kuby Szredera i Jacka Niegody

04.03, sobota godz. 18.00 – prezentacja książki I Can’t Work Like This – A Reader on Recent Boycotts and Contemporary Art, Mirela Baciak oraz Joanna Warsza

28.02 – 04.03 otwarta przestrzeń warsztatowa – Antje Majewski z serii Miniaturen + video room – FYTA (GR) + czytelnia Target Yourself

Projekt LABORATORIUM RESEARCH to cykliczny program spotkań i prezentacji poświęcony badaniu metodologii pracy artystycznej i sposobów ucieleśniania, reprezentacji oraz produkcji wiedzy. Projekt pomyślany jest jako seria tymczasowych platform prezentacji, wykładów, warsztatów, które mają na celu wyróżnienie metod pracy twórczej oraz wyodrębnienie i nazwanie praktyk badawczych i powiązanie ich ze strategiami artystycznymi.

Podczas programu w GGM funkcjonować będą dwie przestrzenie, w obrębie których poszukiwać będziemy możliwych form praktyki artystycznej pojmowanej jako modelowanie strategii i procedur, dostarczanie infrastruktur, narzędzi, słownika, gestów, poprzez które można działać w materii społecznej rzeczywistości.


Program szczegółowy:

20.02, poniedziałek godz. 19.00
wykład: Amirali Ghasemi
Amirali Ghasemi opowie o swojej działalności kuratorskiej w Teheranie.

Amirali Ghasemi jest urodzonym w Teheranie artystą, grafikiem i kuratorem. W 1998 roku powołał do życia niezależną przestrzeń artystyczną Parkingallery w Teheranie, którą rozbudował następnie w 2002 roku o internetową platformę Parkingallery.com przeznaczoną dla młodych artystów irańskich. Ghasemi był kuratorem wielu wystaw, warsztatów i dyskusji w ramach projektów realizowanych przez Parkingallery. Kurator I Międzynarodowego Wędrownego Biennale w Teheranie pod hasłem „Urban Jealousy” (2008–2009), a także pięciu edycji festiwalu sztuki wideo i performance Limited Access (2007–2013). Latem 2014 roku Ghasemi współtworzył New Media Society, czyli sieciową platformę badawczą i bibliotekę.
Ghasemi wykładał gościnnie w wielu instytucjach i uniwersytetach na całym świecie. W 2010 roku został mianowany kuratorem gościnnym CCBRUGGE, a w 2012 roku Devi Art Foundation w Indiach. Obok przygotowywanych przez niego niezależnie programów, takich jak „The Invisible Present” (Brazylia, USA) i „Part of Me” (Francja-Teheran), współorganizował oraz programował także sekcję sztuki wideo Festiwalu Filmowego w Rotterdamie oraz Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Göteborgu w styczniu i lutym 2013 roku. Ghasemi zajmuje się fotografią, sztuką wideo, tworzy instalacje i projekty interaktywne, a także publikuje teksty poświęcone lokalnej scenie artystycznej i współczesnej sztuce irańskiej w wielu pismach oraz na swoim blogu. Na jego długofalowy projekt kuratorski IRAN&CO składa się nieustająca wystawa oraz kolektywne archiwum poświęcone reprezentacjom sztuki irańskiej poza granicami tego kraju.

28.02, wtorek godz. 10.00 – 14.00
warsztaty: Obraz jako efekt; Obraz jako afekt
kolektyw: pisze/mówi/ robi
Głównym pytaniem, na jakie postaramy się znaleźć odpowiedź, to: czy praktyka artystyczna jest w stanie dostarczyć strategie i metody, które mogą zostać wykorzystane w celu społecznego/ politycznego aktywowania widza.
Pracując na bazie konkretnego obrazu Antje Majewski, zastanowimy się nad pojęciem wartości (ekonomicznej, emocjonalnej, edukacyjnej, społecznej) dzieła sztuki, rozumianego jako praca – wykonywana zarówno przez twórcę jak i przez odbiorców.
Przeprowadzimy ćwiczenia, w ramach których uczestnicy sprowokowani zostaną do analizy własnych motywacji i metod pracy badawczej i twórczej; postaramy się sformułować jasny przekaz dotyczący tej wiedzy, tak aby wymienić się doświadczeniami specyficznymi dla poszczególnych obszarów i dziedzin.

02.03, czwartek godz. 19.00
rozmowa Kuby Szredera i Jacka Niegody
Rozmowa dotycząca pojęcia sprawczości w sztuce, metod działania praktykowanych zarówno przez artystów jak i instytucje oraz sposobów szybkiego reagowania na aktualne zjawiska społeczno-polityczne.

Jacek Niegoda – artysta wizualny, współzałożyciel Fundacji Wyspa Progress, Fundacji Kolonia Artystów, członek Centralnego Urzędu kultury Technicznej (CUKT), autor filmów wideo i akcji artystycznych, często z elementami humorystycznymi, w zaskakujący sposób komentujących rzeczywistość, w 2000 roku był jednym z pomysłodawców i autorów projektu i postaci Wiktorii Cukt – wirtualnej kandydatki na prezydenta Polski. W 2005 roku otrzymał honorowe wyróżnienie na 11. Międzynarodowym Biennale Sztuki Mediów WRO 05 we Wrocławiu. Mieszka i pracuje w Gdańsku.

Kuba Szreder – adiunkt na WZKW Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Po ukończeniu socjologii na Uniwersytecie Jagiellońskim pracował jako niezależny kurator interdyscyplinarnych projektów z pogranicza sztuki, działań publicznych, krytycznej refleksji i społecznych eksperymentów. Jest redaktorem wielu książek i katalogów oraz autorem tekstów z zakresu socjologii i teorii sztuki publikowanych w Polsce i poza jej granicami. Jego pierwsza autorska książka ABC Projektariatu została wydana w 2015 roku przez Bęc Zmianę. W 2009 roku zainicjował Wolny Uniwersytet Warszawy, z którym przeprowadził szereg programów badawczych dotyczących współczesnych systemów produkcji kulturowej. W swojej pracy teoretycznej analizuje obecne formy produkcji kulturowej w kontekście późnego kapitalizmu. W 2015 roku obronił doktorat na Loughborough University School of the Arts o politycznych i ekonomicznych aspektach niezależnych projektów kuratorskich.

04.03, sobota godz. 18.00
prezentacja książki: Mirela Baciak i Joanna Warsza
I Can’t Work Like This – A Reader on Recent Boycotts and Contemporary Art (red. Joanna Warsza)
W ostatnich latach artyści i kuratorzy często mają do czynienia z klasycznym, dyktowanym politycznie dylematem wobec zgody lub odmowy zaangażowania się w określone działania. Ideologiczne, ekonomiczne lub etyczne okoliczności, w jakich odbywają się niektóre wystawy czy biennale sztuki, powodują, że kwestia wzięcia w nich udziału staje się problematyczna: angażować się czy nie, a jeśli tak, to na jakich warunkach, do którego momentu, z jakimi konsekwencjami? XIII Biennale w Stambule, Manifesta 10 w Petersburgu, XIX Biennale w Sydney, czy XXXI Bienal de São Paulo pokazały, że produkcja i kuratorowanie sztuki nie mogą odbywać się „jak gdyby nigdy nic”…

To kompendium jest efektem warsztatów, jakie Joanna Warsza przeprowadziła podczas Międzynarodowej Letniej Akademii Sztuk Pięknych w Salzburgu w 2015 roku. Większość uczestników była jego ko-edytorami publikacji. Kompendium bada cztery niedawne przypadki bojkotu, prezentując ich konteksty polityczne, ideologiczne i ekonomiczne, ich dylematy, przedział czasowy, oświadczenia autorów, a także wybór istniejących tekstów i wywiadów z zainteresowanymi stronami. Publikacja prezentuje to, w jaki sposób pewne Biennale stały się miejscem, w którym moc sztuki jest ponownie negocjowana i dlaczego po prostu nie możemy w ten sposób pracować.
Opublikowano przez Sternberg Press i Międzynarodową Letnią Akademię Sztuk Pięknych w Salzburgu.

28.02 – 04.03 otwarta przestrzeń warsztatowa: Antje Majewski z serii Miniaturen + video room – FYTA (GR) + czytelnia Target Yourself

_____video room FYTA
FYTA (czyli: rośliny) to grecki duet, który tworzy konceptualne audio-tekstualne performansy, których celem jest redefinicja pojęcia i „radykalności” w sztuce, a także wymazanie pojęć greckiej tradycji i greckości. FYTA początkowo rozpoczęła działalność jako duet muzyczny, ‘zespół’, tworzący własną markę dyslekcyjnej mestetyki. W kolejnych latach produkowali teksty, mieszając samo absorbującą dysleksję z ostrą krytyką zdroworozsądkowego pojęcia greckości. Ostatnio twórczość literacką i sceniczną poszerzyli o tworzenie filmów.
http://www.f-y-t-a.com

o video:
FYTA Bianella
W październiku 2013 r. FYTA zorganizowała 7-mio dniową sytuacjonistyczną burleskę podczas Biennale w Atenach, w której udział wzięło ponad 50 artystów. W tym (inspirowanym Biblią) Wielkim Tygodniu FYTA zaprezentowała prace indywidualne lub stworzone we współpracy z innymi artystami, dotyczące dystopii współczesnej Grecji. Centralnym punktem imprezy była kompozycja zatytułowana „100 najgorszych Greków”, w którym widzowie mieli okazję głosować na swoich najgorszych kandydatów, a także reagować za lub przeciw co bardziej kontrowersyjnym wpisom.

nEUROlogy
W tym performensie FYTA odgrywają rolę kapłanów kultury zachodniej, strzegących wartości europejskich przed zagrożeniami zewnętrznymi. Zasadnicza część spektaklu odbyła się w zamkniętym pomieszczeniu (połączeniu kaplicy i kliniki) – przed wejściem uczestnicy performensu zmuszeni byli odpowiedzieć na szereg pytań o charakterze politycznym. W środku para apokaliptycznych didżejów / kardynałów odgrywała sceny pogrzebu Europy powtarzajac mantry o wyższości różnych gatunków sera.
współpraca: Sofia Bempeza, Vana Kostayola
prezentowane w Geneve Batiment d’Art Contemporain

____Antje Majewski z serii Miniatures
Antje Majewski mieszka i pracuje częściowo w Himmelpfort, niedaleko od Muzeum Pamięci Obozu Koncentracyjnego Ravensbrück. Wiosną 2013 roku zobaczyła na prezentowanej tam wystawie kolekcję drobnych przedmiotów wykonanych przez więźniarki obozu. Przedmioty te były wymieniane lub przekazywane innym więźniarkom (w rzadkich przypadkach także strażnikom SS) jako prezenty. Wiele z tych miniaturowych obiektów zostało wyrzeźbionych w szczoteczkach do zębów z tworzyw sztucznych. Tylko nieliczne z nich prezentowane są publicznie, ponieważ plastik z którego są wykonane rozpada się pod wpływem warunków atmosferycznych.

Antje Majewski postanowiła namalować te obiekty w serii Miniatures. Powiększając je, przywraca im widoczność; obrazy przechowują wizerunki przedmiotów, podczas gdy same przedmioty ulegają rozpadowi. Tworząc serię obrazów artystka próbuje współuczestniczyć w odpowiedzialności Muzeum za zachowanie pamięci o więźniarkach. Pieniądze ze sprzedaży obrazów zostają przekazane na fundusz konserwacji obiektów w Muzeum, a także na organizacje wspierające uchodźców.

źródło: www.ggm.gda.pl