Pierwsza normalna forma (1НФ)

Wystawa “Pierwsza normalna forma” (org. first normal form) to nierozerwalny komponentem dwóch osobnych, lecz połączonych sztuką, poczynań Andriya Khira i Dimy Mykytenko. Artyści określają je jako punkt styku pomiędzy podstawowymi zasadami istnienia grup społecznych, a indywidualnym podejściem jednostki do archetypów i rozumienia kodów kulturowych. Każdy z elementów tradycji: rytuał, symbol, atrybut, kostium, taniec itp., ma swoją własną historię zmian i podlega wpływowi czasu. „Pierwsza normalna forma” – jest rodzajem stałości w zagrożonym kapitalistyczną modyfikacją świecie. Dlatego artyści podkreślają, jak ważne jest, aby głosić te same, pierwotne formy, które były testowane przed generacje i stanowią dziedzictwo dla przyszłych pokoleń.

Dima Mykytenko:

Formalne kodowanie – to próba utrzymania znaku w bezczasowości, aby nie stał się symbolem. Symboliczność jest bowiem zawsze mniej lub bardziej charakteryzowana przez przynależność do określonego czasu i miejsca. Zdjęcia ukraińskich krajobrazów, które przenikają się z jasnymi znacznikami, poruszają temat subiektywizmu w interpretowaniu wydarzeń. W ten sposób zaciera się granica postrzegania dobra i zła, i czyni te dwie kategorie bezużytecznymi dla definiowania i charakteryzowania zjawisk.

Хір Ahapin:

Na początku 2017 r. artysta przyjechał do Michałowic- małej wioski w pobliżu Jeleniej Góry. Przez pół roku mieszkał w dawnym teatrze “Kino” zarządzanym przez Z. Szumskiego. Jest to nieformalne centrum kulturalne u podnóża Karkonoszy. Otaczający las pełen jest głazów przypominających o epoce mezozoiku i o tym, że w przeszłości mogły znajdować się tu schronienia dla starożytnych plemion. Głównym celem tego projektu jest więc doświadczenie i studia nad pierwotnością. Zainteresowanie tym zjawiskiem nawiązuje do lokalnej legendy o mitycznym plemieniu zwanym „Rahmans”. W interpretacji artysty Rahmans są przykładowym modelem plemienia, przodkami współczesnej cywilizacji, zachowującym mityczny charakter. Artysta starał się wejść w świat przodków (nie naśladując ich zachowania, ale odtwarzając je) umieszczając postacie w typowym dla dzikiej egzystencji środowisku. Osoby odzwierciedlają naturę ludzkiej świadomości. Zewnętrzne oznaki postępu społecznego widziane są jako rozwój świadomości społecznej. Obserwujemy ich zmianę, ruch, jednak nie jesteśmy w stanie stwierdzić dokąd zmierzamy – jest to wędrówka w nieznane. Instalacja wideo ma oddać ten charakter, umieszczając i obserwując współczesnego człowieka w nieznanych, dziwnych sytuacjach.

Wydarzenie jest współfinansowane przez Miasto Gdynia.
Współpraca Galeria PUNKT.