Marta Hryniuk. O, Little Bird.

Kuratorka: Gabriela Warzycka-Tutak

„Umieć pytać – znaczy: Umieć czekać, nawet całe życie”
Martin Heidegger, Bycie i czas

„Wierzono, że martwe ptaki zwiastują śmierć kogoś w domu„.
Zdanie to nawiązuje do ludowych powiedzeń oraz tradycji przekazywania historii, a jednocześnie przenosi nas w obszar przeszłości, w miejsce graniczne, w którym interpretacja staje się kluczowa. Porzekadło zapowiada zły omen – śmierć bliskiej osoby.

Czas wyłania z siebie kolejny akt – płynnie zabiera nas w drogę po długim korytarzu oraz po oświetlonym mocnym światłem pomieszczeniu. Kiedy towarzyszymy kamerze, odczuwalna staje się przestrzeń zarówno zewnętrzna, jak i wewnętrzna. Jednobarwne, spustoszone przez czas miejsce pogrążonego w mroku korytarza sytuuje nas w sferze przejściowej. Z mrocznego przejścia obraz przenosi nas w obszar światłości. Oko kamery umiejscawia się w świetlistym wnętrzu. Zsunięte rolety przepuszczają promienie światła wpadające do wnętrza, lekko opadający na podokiennik, ozdobny przezroczysty materiał przywołuje widmową obecność.

Obrazom towarzyszy utwór-kołysanka. Hipnotyczny kobiecy głos recytuje i śpiewa w języku polskim i angielskim, otulając i jednocześnie przenosząc w kolejny wymiar. Warstwy dźwięku nakładają się na siebie, tworząc napięcie pomiędzy dwoma językami.

Wydaje się, że głos odgrywa rolę autotłumacza. Utwór uwodzi, miarowy rytm i melodia ożywiają w pamięci wspomnienia bezgrzesznego czasu.

„O, Little Bird” jest poetycką opowieścią o każdym z nas, osadzoną przez autorkę pomiędzy przeszłością a przyszłością. Jest tropicielem usadawiającym się w cieniu, izolującym się od zgiełku, a jednocześnie wyostrzającym widzenie, pozwalające dostrzec więcej.

Wystawa dotyka sfery uczuć i podświadomości człowieka, osadzona jest w przestrzeni w której momenty odległe od siebie zostają zespolone językiem snów. Hryniuk ożywia i ubiera słowa, ciało widza odbiera poza werbalnym poziomem percepcji. Kwestia czasu, którą artystka porusza w pracy, znajdzie swoje rozwinięcie w przestrzeni ekspozycji.

—
Solowa wystawa O, Little Bird Marty Hryniuk jest nagrodą Gdańskiej Galerii Miejskiej w konkursie Najlepsze Dyplomy 2016, organizowanym przez Akademię Sztuk Pięknych w Gdańsku.

—
Marta Hryniuk (ur. 1991 w Warszawie) – Jest artystką wizualną. Porusza się głównie w obszarze wideo i malarstwa. Interesuje ją kondycja współczesnego obrazu, bada i performuje pamięć, poszukuje nielinearnych sposobów opowiadania historii. Studiowała malarstwo na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu oraz multimedia na Akademii Sztuki w Szczecinie. Aktualnie studentka Piet Zwart Institute w Rotterdamie. Współzałożycielka nomadycznego kolektywu artystyczno-kuratorskiego Silverado. Uczestniczyła w wystawach, m.in.: “This is a Lure” w Wolfart Project Space w Rotterdamie, “Peach@W139” w W139 w Amsterdamie, “We drink to forget the coming storm” w Galerie Klubovna w Brnie, “Entrance through the Exit” w Domu Słowa Polskiego w Warszawie, “On Failing”, Aici Acolo w Cluj Napoca, “Palazzo de Aur”, Obrońców Stalingradu w Szczecinie, “Test Exposure”, Biennale Wro we Wrocławiu, “Focus+Indonesia” w Muzeum Narodowym w Szczecinie, “H/K/Ł/O/P/R” w Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie, “Słodka choroba” w Galerii Miejskiej w Tarnowie. Wraz z Silverado jest autorką projektów, m.in.: “Osobliwe oddziaływanie na odległość” w Realnym Obszarze Działań w Warszawie, “Pole Gry” w Filharmonii w Szczecinie, “Chorus”, Alt_Cph w Kopenhadze, “Modern Art Desserts”, Supermarket Art Fair w Sztokholmie, 2015, “Sterownik Czasu Rzeczywistego vol. II” w MPZ w Warszawie oraz “Wystawa jako Odmienny Stan Świadomości” w kolektywie 1a w Poznaniu. Stypendystka programu “Młoda Polska” (2017) oraz Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2015), finalistka Startpoint Prize (2016).