Maria Targońska – Rysunek

Wystawa będzie czynna od poniedziałku do niedzieli w godzinach 12.00-18.00. Wstęp wolny

„W swoich rysunkowych kompozycjach staram się operować starannie opracowanym rysunkiem światłocieniowym. Formy kształtuję przez drobny bądź delikatny modelunek. Na płaszczyźnie, obok pojedynczych zasadniczych tematów, umieszczam szereg układów różnych motywów, nadaję formę świadomie zakomponowanego szkicownika. Rysunek jest dla mnie śladem. Śladem drogi przebytej w czasie, drogi myśli, drogi ręki. Jest to zanotowany proces świadomego, bywa że nieświadomego we wstępnej fazie, dążenia za pierwszym impulsem. Fragmentaryczność zawsze towarzyszyła mojej twórczości, nie uległo to oczywiście zmianie, w chwili, kiedy rysunek stał się dla mnie autonomicznym środkiem wyrazu” – tak swoją twórczość opisuje Maria Targońska, której prace zaprezentujemy w Galerii Dworku Sierakowskich.

„Prace Marii mają jedność zamierzenia, ciągłość przestrzeni, klimat wyciszonej melancholii, a może raczej są uważnym pochyleniem się nad rzeczami pozornie mało efektownymi, nad drobinami, które możemy odczytywać jako źdźbła trawy, odprysk światła, albo porzucone świadectwa ludzkiej działalności. Jakkolwiek Targońska nie opisuje światła z dziewiętnastowieczną dosłownością, można w jej pracach dostrzec kontynuacje uważnego zbliżenia się do natury naszych rysowników z tamtego okresu. Jest w jej pracach pewien ton, rodzaj nostalgii wywodzącej się z naszej historii. Jednakże język plastyczny, którym Maria Targońska operuje, jest językiem współczesnym, jest w nim miejsce na śmiałe skojarzenia, strefy niedopowiedzeń i przemilczeń, nakładanie się zbitek pojęciowych, jest miejsce na własną wewnętrzną logikę rytmu, planów, przenikania form. Pejzaże Targońskiej maja własne światło kreowane przez malarkę, własną, magiczną i wciągającą przestrzeń, zadziwiającą bogactwem materii, są jednocześnie zagęszczone i najbardziej subtelne. A przede wszystkim są przepojone silnym, emocjonalnym napięciem w jakim, przeczuwamy, powstają; są zapisem myśli i przeżyć, są zwyczajnie autentyczne, pozbawione łatwej efektowności” – prof. Kiejstut Bereźnicki.

„Maria tworzy tajemnicze terytoria, czy może wewnętrzne światy, niepokojącą przestrzeń, która przyciąga do siebie, wręcz więzi. Układy delikatnych kresek, raz ułożonych w jednym kierunku, a raz rwanych, łagodnych albo tez ostrzejszych i drapieżnych. Kłębią się, pełzają, zmagają albo łaszą się do siebie. Niezwykłe linie wciągają nasza wyobraźnię do dziwnego świata, ale i prowokują do szukania zbieżności z realnymi elementami, rzeczywistości. Zaczynamy się dopatrywać, niemal je widzieć, ale to ułuda bo nic na tych dziełach nie jest dosłowne. Jedna kreska więcej i tak by było. Na szczęście Maria jej nie kładzie. A swoje sny niczym średniowieczny alchemik, okrasza sprowadzonymi pigmentami srebra, złota i miedzi, przydając dziełom chłodu lub słonecznego ciepła. Ten świat przyciąga mnie swoja uroda, tajemnica, ale tez właśnie tym, że pozwalając widzieć abstrakcję, kryje także reminiscencje rzeczywistości. Przy tym będąc kreacją artystki, staje się i nasz, bo niemal domaga się kształtowania go własną interpretacją. Jak muzyka” – Jerzy Maksymiuk.
Źródło: Maria Targońska. Materia Przestrzeni – rysunek, PGS, Sopot 2012.

MARIA TARGOŃSKA – Urodziła się w 1954 roku w Olsztynie. W roku 1980 uzyskała dyplom w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku na Wydziale Malarstwa i Grafiki w pracowni Kazimierza Śramkiewicza. Od 1981 roku pracuje w Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku, obecnie na stanowisku profesora. Od 2003 roku pełni funkcję Kierownika Katedry Rysunku na Wydziale Malarstwa. Jest autorką kilkunastu recenzji w przewodach doktorskich, habilitacyjnych i profesorskich. Od 2009 roku jest członkinią Komisji Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego do spraw oceny szkół artystycznych.

Jest laureatką wielu nagród i wyróżnień w dziedzinie rysunku m.in.: w 1983 roku na V Biennale Sztuki Gdańskiej, BWA Sopot (wyróżnienie); 1986 r. „Papier 86”, Galeria 85, Gdańsk (nagroda); 1990 r. Triennale Sztuki Gdańskiej, BWA Sopot, (nagroda). Jest autorką 35 wystaw indywidualnych i uczestniczką 250 wystaw zbiorowych w kraju i za granicą. Jej prace znajdują się w zbiorach polskich oraz zagranicznych m.in. w: USA, Kanadzie, Australii, Holandii, Szwecji, Finlandii, Wielkiej Brytanii, Hiszpanii, Belgii, Szwajcarii, Francji, Niemczech, Izraelu, Gruzji i Litwie.