22 września 2017 roku w Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia odbył się wernisaż wystawy Imbalance. Wystawa znajduje się pod opieką kuratorską Blanki de la Torre.
Celem wystawy jest zwrócenie uwagi na problem uprzedmiotowiania przyrody. Artyści w różny sposób i przy użyciu rozmaitych materiałów ukazują zgubny wpływ współczesnego człowieka na przyrodę oraz zachęcają by zacząć naturę traktować podmiotowo. Imbalance ukazuje, że to, w jakiej kondycji znajduje się człowiek, zależy tylko od tego, jak potrafi funkcjonować z przyrodą. Z nią, a nie przeciw niej.
Odwiedzając wystawę zaczynam zastanawiać się, w jaki sposób wpływam na środowisko. Co dzieje się z tymi kilogramami odpadków, które wytwarzam każdego dnia? Artyści zafundowali mi zimny prysznic: wstrząsa mną zdjęcie śmietniska, które z daleka wygląda jak abstrakcyjny obraz albo setki wyrżniętych drzew, na których pniach siedzą matki z dziećmi, symbol życiodajnych sił przyrody. Jednak nie wszystkie dzieła są tak przerażające: na wystawie znajdziemy też projekt urządzenia, które przekształca organiczne odpady na energię albo pomysł zastosowania samochodów jako… doniczek dla drzew. Przemówił do mnie również projekt Perejaume – rozstawione na morskim klifie mikrofony rejestrują dźwięki przyrody (fal, wiatru, odgłosy zwierząt) i oddają je w przestrzeń, tym samym stając się elementem harmonijnego świata przyrody.
Wystawa dzieli się na cztery konceptualne rozdziały: „Oswojenie pejzażu, polityki terenowe i dialektyki Natury”, „Katastrofy naturalne jako konsekwencja kapitalocenu”, „Ku globalnemu Południu” oraz „Zarządzanie zasobami i obyczaje konsumenckie”. Składają się na nie prace ponad 20 artystów z różnych krajów.
Prace pochodzą z kolekcji MUSAC (Muzeum Sztuki Współczesnej Castilli i León)
Wystawa dofinansowana ze środków Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Polecam.
Ula Sikora